माझ्या आईची कारसेवा

माझे आई-वडील दोघेही ६ डिसेंबर १९९२ रोजी अयोध्येतल्या कारसेवेत सहभागी झाले होते. आज माझे वडील हयात नाहीत. आता माझी आई ९२ वर्षांची आहे. तिला विचारून कारसेवेदरम्यानचे तिचे अनुभव मी शब्दबद्ध केले आहेत.

 

'कारसेवा' किंवा 'कारसेवक' हा शब्द तेव्हा फारसा कुणाला माहित नव्हता. 'कारसेवक' म्हणजे धार्मिक कार्यासाठी किंवा संस्थेसाठी निस्वार्थ आणि निःशुल्क सेवा देणारी व्यक्ती असा आहे. मला वाटतं ह्या 'कारसेवक' शब्दातच खूप मोठा अर्थ दडलेला आहे. निःस्वार्थीपणा आणि सेवाभावी वृत्ती असे गुण माणसात एका दिवसात किंवा थोडक्या दिवसात उदयास येत नसतात, तर अशी वृत्ती आयुष्यभर जोपासावी लागते.

 

 

 

सप्टेंबर १९९० मध्ये विश्व हिंदू परिषदेने रामजन्मभूमीच्या जागेवर राम मंदिर पुनर्बाधणीसाठी आंदोलन सुरू केले होते. तेव्हा पासूनच 'जय श्रीराम' व 'मंदिर वही बनाएंगे' असे नारे सर्वत्र दुमदुमत होते. सर्व देशभक्त रामजन्मभूमीवर श्रीरामाचं मंदिर झालंच पाहिजे या ध्येयाने झपाटलेले होते. या आधी सुद्धा स्थानिक हिंदू बांधव, या जागेचा ताबा त्यांना मिळावा आणि त्या जागेवर मंदिर बांधण्याची परवानगी मिळावी म्हणून सातत्याने प्रयत्न करीत होते. ह्या चळवळीला बळ मिळावे म्हणून भाजपाचे नेते श्री. लालकृष्ण आडवाणी यांनी 'राम रथयात्रा' सुरू केली. मुलायमसिंह यादव हे त्यावेळी उत्तर प्रदेशचे मुख्यमंत्री होते.

 

त्यानंतर जवळ जवळ दोन वर्षांनी म्हणजेच ६ डिसेंबर १९९२ रोजी विश्व हिंदू परिषदेने पुन्हा मंदिर उभारणीसाठी कार सेवेचे आयोजन केले.